Jan van der Veen zag ze voor het laatst in het wild zo’n 40 jaar geleden, maar in september viel het hem op: patrijzen op zijn land in Ureterp. Bij een van zijn weilanden loopt een zandpad en daarnaast staat mais. “De jachtopziender kaam by my en sei dat der patrizen sjoen hie. No, dy hie ik krekt wat earder ek al sjoen. Dus dat kloppe.” Foto: Peter Meiniger
Jan is ELAN-deelnemer aan agrarisch natuurbeheer in de regio. “Eins dogge wy sûnt 2004 al oan rânebehear. Fiif meter út de kant meane wy net, dermei wurdt it rûger. De natoer hat bepaald welke blommen derút komme. Wy siedzje neat sels yn.” Jan van der Veen ziet daardoor ook opvallend meer hazen in het land: “Lykas hazzen hâlde ek patrizen fan rantsjes."
Wisselend beweiden
Het bedrijf van Jan doet aan roterend weiden. ‘It betsjut dat wy om ‘e seis wike de kij nei in oar lân jeie. It brûkte lân krijt dan rêst. Dermei wurdt it lân rûger. It hea dat wy der fan winne hat dat rûge ek. De beheerpakketten die maatschap van der Veen heeft hebben te maken met uitgesteld maaien, bijvoorbeeld tot 15 juni. "Mar wy litte it faak langer stean. Dat sjochst werom yn de greide."
Patrijzen in Zuidoost-Friesland
Sinds de jaren zeventig is de populatie van de patrijs in Nederland met maar liefst 95 procent afgenomen. Door de randen van de akkers in te zaaien met een kruidachtig mengsel, moeten de vogels over de grens worden gelokt, terug naar Zuidoost-Friesland. Met dit initiatief wordt het beheer aangevuld, omdat ELAN nu al agrarische natuurbeheer toepast in weiden, houtwallen en -singels, poelen en beekjes in het gebied.